Puy-l'Evêque

Het castrum du Puy (afgeleid van puech of pech, wat "heuvel" betekent) is gebouwd op de top van een rots en ontleent zijn naam aan het natuurlijke reliëf waarop het zich bevindt. De positionering van dit versterkte dorp, met uitzicht op
van de rivier de Lot en op het kruispunt van de belangrijkste verkeersroutes tussen Moissac, Rocamadour en Cahors, maakt het een strategische positie en een bevoorrechte plaats voor de ontwikkeling van de handel.

Op de plaats van het oude kermisterrein biedt de belvedère uitzicht op het hart van de middeleeuwse stad. Aan de rechterkant bevindt de bisschoppelijke toren zich op het hoogste punt van de rots. Op een tussenliggende overloop van de 1e omheining valt het imposante Ostal de Lychairie Haute op en links daarvan de renaissancewoning van Lychairie Basse (16e eeuw), herkenbaar aan zijn zeshoekige toren.

Gepositioneerd buiten het castrum, volgens een klassieke indeling van het zuiden. Oorspronkelijk gebouwd in de zuidelijke gotische stijl: een schip dat uitkomt op een koor met een platte apsis. Voltooiing campagne aan het einde van de 15e eeuw: bouw van de klokkentoren en het flamboyante portaal, en toevoeging van een uitkijktoren op de noordhoek (zichtbaar vanaf de begraafplaats). Na een instorting van het dak in 1876 vervangt de huidige apsis met straalkapellen de oorspronkelijke apsis, volgens de plannen van architect Emile Toulouse. In het koor: glas-in-loodramen, gemaakt door het atelier in Toulouse van Louis-Victor Gesta.

Van de 13e tot de 17e eeuw bevoorraadde de fontein van Mercadial het ziekenhuis van Puy (nu verdwenen), waarvan de roeping de opvang van behoeftigen en invaliden was. Deze wijk werd in 1845 verstedelijkt met de opening van een belangrijke commerciële as: de Grand Rue.

Het huidige stadhuis werd in 1850 gebouwd op de overblijfselen van de oude bisschoppelijke zaal, die in de 18e eeuw vroeger werd bewoond door een kapucijnenklooster. Symbool van bisschoppelijk gezag, de romaanse toren, omringd door steunberen, werd in de 13e eeuw gebouwd op initiatief van de graaf-bisschop van Cahors. De 4 hoogteverschillen (23 m) worden onderbroken door de latere borstwering op de top. Het laatste niveau, voorzien van latrines (noordwestgevel) en een schoorsteen, was ongetwijfeld bestemd voor de stipte ontvangst van garnizoenen.

De centrale positie van deze residentie tussen het fort en de stad weerspiegelt de speciale status van de eigenaren, waarschijnlijk mede-heren van Le Puy: de familie Ychier del Pech, wiens naam werd vervormd tot "Lychairie". Vanaf de bouw aan het einde van de 13e eeuw heeft het gebouw twee ramen behouden, versierd met portretten van leden van de lijn.

Kapel gevormd vóór 1444 door de groepering van twee 13e-eeuwse huizen. In de 16e eeuw werd de kapel de ontmoetingsplaats van een broederschap van Blauwe Penitenten, toen deze zich in het Zuiden vermenigvuldigden. Deze seculiere broederschappen nemen deel aan daden van toewijding en vroomheid, waarvan zij de eerste zijnmiers begunstigden. Zuidgevel (rue des pénitents), zwaar gerenoveerd aan het einde van de 19e eeuw. Klokkentoren uit 1910.

Deze gebeeldhouwde latei die een schip voorstelt (15e eeuw) komt uit een poort van de benedenstad die rond 1750 werd verwoest. Het motief werd gebruikt voor het huidige wapen van Puy-l'Evêque, officieel gemaakt in 1956. Deze wijk, het administratieve hart van de stad, beschutte huizen van notabelen en de pastorie (gebouw met ronde toren, op de hoek van de plaats).

Dit herenhuis werd gebouwd aan het einde van de 15e eeuw, in een context van herbevolking van Quercy, na de Honderdjarige Oorlog, wat resulteerde in de oprichting van nieuwe herenfamilies. Volgens het karakteristieke model van de periode heeft de ronde traptoren een toegangsdeur die is versierd met terugkerende motieven van Quercy-versieringen: gestripte stokken (knoestige) en kruislijsten. Alleen de wijzers die de top omsluiten vormen een enkel motief.

Voetgangerspad tussen de bovenstad en de rivier, gebouwd in 2016 op de plaats van verwoeste middeleeuwse huizen.

Overblijfselen van de wal en van een poort die toegang geeft tot de bron van Bourroubert. Langs de rue des capucins, middeleeuwse huizen gebouwd op de rots die de tweede omheining van het castrum vormt.

In de 17e eeuw werd de rivier verbeterd door de bouw van sluizen. Dan ontwikkelt zich het beroep van bootsman, gevaarlijk en slecht betaald. Dit vakwerkhuis, een goedkope bouwtechniek, markeert de toegang tot de industriële wijken.

Ambachtelijke en industriële wijken, doorboord in de 19e eeuw door de rue de la Cale. De namen van de straten verwijzen naar de ambachten die er werden uitgeoefend. Zijn zichtbaar: twee herenhuizen uit de 15e en 16e eeuw, herkenbaar aan hun ronde en uitstekende traptorens.

De verschillende niveaus van de omheining van Le Puy kwamen uit op versterkte poorten. De Ramouneau-poort, herkenbaar aan zijn gebroken boog, is de enige die bewaard is gebleven in de middeleeuwse stad en markeert de grenzen van de benedenstad. Langs de beek Clédelles, uitzicht op het castrum.

Korenmolen gebouwd in de 17e eeuw op 13e-eeuwse fundamenten. Van 1877 tot 1930 omgebouwd tot leerlooierij. De naam “Pontonié” verwijst naar de nevenfunctie van de molenaar: veerman. Deze lichte boot, verbonden met touwen, was de enige manier om de Lot over te steken vóór de bouw van bruggen in de 19e eeuw.

Deze rijkelijk versierde poort uit de 16e eeuw, grenzend aan het oude marktplein, getuigt van de bouwkoorts die de Lot kenmerkte tijdens de Renaissance. Het heeft een decor dat vrijelijk is gerestaureerd tijdens een restauratie in 2008. Tegenover de deur is de oude graanhal uit 1841 te herkennen aan de grote halfronde bogen.