Tentoonstelling “Marie-Christine Roy-Manifest tot het bestaan, van de veldlijn tot de zwanenzang”

Marie-Christine Roy (geboren in 1950 in Tours) arriveerde in 1975 in Saint-Cirq-Lapopie. De twee waren nauw bevriend met André Bretons laatste metgezel, Élisa Breton (née Bindhoff-Enet), tot diens dood in 2000. Marie-Christine, die bij toeval uit Parijs arriveerde, raakte al snel betrokken bij de jonge generatie kunstenaars, bewonderaars van de surrealisten. Iedereen komt inspiratie en de droom van een alternatief leven halen uit de Lot. Aanvankelijk academisch en gericht op
impressionisme of romantiek, de invloeden van Marie-Christine beleefden een keerpunt toen ze experimenteerde met psychisch automatisme en tegelijkertijd de werken van Francis Picabia, Unica Zürn en Hans Bellmer ontdekte.

De kunstenaar exposeerde haar werk nooit alleen, en de zeldzame gelegenheden die haar ertoe brachten het te tonen, brachten haar ertoe afstand te nemen van de schijnwerpers en er de voorkeur aan te geven elders licht te putten, uit haar lezingen en ontmoetingen. “Het reisplan van een libel”, zoals ze het graag noemt, is een gevoeligheid in een “rauwe” staat, of, om de woorden van André Breton te gebruiken, “een oog dat in het wild bestaat” . Het spreekt voor zich dat deze openbaring alleen had kunnen plaatsvinden in het Maison André Breton, in dit huisgedicht vol ode aan de eigenheid, en waar de radicaliteit van de voorstellen plaats moet vinden in de geest
surrealistisch.